zaterdag 23 mei 2009

Ommetje bij Benschop

23-05-2009 Ommetje bij Benschop

Vanmorgen was er een prachtig blauwe lucht, de temperatuur was al zeer aangenaam. Soms gierden de gierzwaluwtjes langs het huis, de mussen tjilpten van af de daken en de bomen. Een tortelduifje nam plaats op de nok van ons dak, vlak bij de ingang van het gierzwaluwnest. Het duurde niet langs voor er 2 gierzwaluwen vlak na elkaar rakelings over de arme tortelduif scheerden. De tortel zat even stompzinnig om zich heen te kijken, probeerde te bedenken wat er net was gebeurd, en vloog toen onzeker weg. Heel bijzonder om te zien, vooral omdat de gierzwaluwtjes ook in stilte aanvielen, terwijl ik zou verwachten dat ze er ook kabaal bij zouden maken. Ik vond het in ieder geval een mooi begin van de dag. En dat begin werd nog mooier toen ik eerst het zeurderige 'tsjiiiieeeep' hoorde en direct daarna een goudvink over zag vliegen, zijn rode borst prachtig verlicht door de zon. Mijn dag kon nu al niet meer stuk! Naast dit vogelgebeuren zagen we ook genoeg waterjuffers bij de vijver, vooral de vuurjuffers en azuurwaterjuffers. Een kikker zat half uit het water, zijn ruggetje lekker in de warme ochtendzon.
Remco had vanmorgen een teek op zijn buik ontdekt, bah! Ik kreeg gelijk overal jeuk... Onder de douche had hij nog een 2e ontdekt, dus ik zei half voor de grap, half serieus, dat ik er dan ook wel eentje moest hebben. Ik dacht "knieholte" en trok mijn rechter broekspijp omhoog. Ja hoor, er zat er nog eentje ook! Gatverde gatver... Alle teken zijn vakkundig verwijderd en de wondjes ontsmet met alcohol. We zullen de plekken zeker nog een paar maanden in de gaten moeten houden op kringen. Een tekenbeet is op zich niet erg, totdat het beestje zijn 'gif' in je spuit. De symptomen daarvan uiten zich als eerste in rode cirkels rond de tekenbeet, en dit kan 2 tot 3 maanden duren voordat deze kringen verschijnen. Het lijkt allemaal onschuldig, maar je kan er toch goed ziek van worden... Blijven opletten dus.
Om iets over twaalven haalden we m'n moeder, Corry, op en reden naar Boerderij de Haan in Benschop, een locatie van Abrona (instelling voor verstandelijk gehandicapten). Er werd hier vandaag een klein marktje gehouden waar we even een kijkje wilden nemen. Daarnaast was er het idee om een stukje in het land achter de boerderij te gaan lopen. Remco en ik hadden hier eerder al eens gelopen tijdens een korte rondwandeling uit een boekje van 'Tureluren en Flierefluiten', en wisten dat er een leuk stukje natuur lag. Het marktje stelde niet veel voor maar het was wel gezellig, er werden ook schapen geschoren. Het bezoekerscentrum van de "Utrechtse Waarden" was open en er liepen mensen in 'middeleeuwse' kleding.
We verruilden onze slippers voor schoenen en doken over het hek het land in. Vanuit de sloten hoorden we kikkers kwaken. De bermen waren begroeid met verschillende soorten (bloeiend) gras, klavertjes, een enkele distel, koekoeksbloemen etc. etc. In de landen om ons heen liepen schapen en lammetjes, op de paden voor ons uit vlogen distelvlinders. We kwamen bij twee metalen hekken waarachter schapen stonden. We konden beide hekken makkelijk openen, de schapen hobbelden snel voor ons weg. We sloegen linksaf, een volgend graspad in. Hier moesten we wel eerst over een metalen hek klimmen, deze konden we niet openen. Maar, zelfs Corry kwam er vloeiend over heen. We kwamen uit bij een plas en een vogelkijkhut (of uitzichtpunt); een metalen wenteltrap met bovenaan een vogelkijkhut. Vanaf hier hadden we een prachtig uitzicht over de omgeving.
Het water van de plas was vrij ondiep, ideaal voor vogels om eten te zoeken en te rusten. Naast een aantal zwanen, kuifeenden en wilde eenden zagen we ook 4 lepelaars. Verder nog een aalscholver, nijlganzen, kieviten en misschien een stelletje krakeenden. Nog een enkel steltlopertje en natuurlijk meerkoeten. Veel vogels, maar ook veel planten en insecten. We zagen heel veel waterjuffers en libelles, de meesten te snel om te zien wat voor soort. Ook veel kevertjes (voornamelijk soldaatjes) en galletjes.
We liepen een heel stuk over een smalle kade, aan de randen voornamelijk begroeid met elzen en 'onkruid'. Echt een kade waar je elk moment een ringslang zou kunnen verwachten. Helaas, we zagen geen ringslang... Maar alle vogeltjes en insecten maakten dat meer dan goed! Uiteindelijk kwamen we bij de plek waar we dwars de landen over konden steken, naar het pad terug richting het beginpunt. Heel veel kilometers hadden we niet gemaakt tot nu toe, maar ja, 3 natuurliefhebbers bij elkaar, een gebied waar van alles te zien is... Dat gaat niet zo snel hè?! Ook hier kwam het tempo er niet in, ten eerste omdat we werden afgeleid door tientallen rupsen. Langbehaarde rupsen, waarschijnlijk van de grote beer vlinder. Ze waren echt overal op dit pad, ze kropen snel over, hingen aan planten in de berm of lagen plat op het pad. We moesten echt goed op letten dat we niet op ze gingen staan of dat we met hun lange haren in contact zouden komen (want dat kan jeuken). Ten tweede werden we enorm afgeleid door alle kleine k-vogeltjes in het riet. Ze zingen volop maar laten zich slecht bekijken. En om eerlijk te zeggen, vogels op geluid herkennen is niet ons sterkste punt... Ja, een heleboel weten we wel, maar die rietvogeltjes is echt een ramp. We proberen ze dan ook zoveel mogelijk op foto en video te krijgen zodat we later nog nader onderzoek kunnen doen.
Na alle rupsen en vogeltjes kwamen we uit op een volgende smalle kade. Hier liepen we voornamelijk in de schaduw van de boompjes en gingen we richting de auto. Voor we bij de auto zouden komen hadden we echter nog genoeg te zien... We kwamen weer bij de plas en zagen de 4 lepelaars deze keer vanuit een andere hoek dan aan het begin van de wandeling. Cor was voornamelijk bezig met het fotograferen van insectjes of zo, ze stond namelijk voortdurend in het lange gras met haar fotocamera... Op het laatste stuk richting de boerderij zagen we nog een visdiefje die prachtig boven het water aan het bidden was en er uiteindelijk zelfs met een visje vandoor vloog. Even later zagen we een grote roofvogel in de lucht, hoogstwaarschijnlijk een bruine kiekendief.
Om een uur of vier kwamen we weer terug bij de auto. Hier hebben we snel onze schoenen verwisseld voor onze slippers en hebben bij het theehuis van Abrona wat te drinken en een paar tosties besteld. We kwamen even bij van deze heerlijke wandeling op deze prachtige dag. We hebben meer gezien dan hierboven beschreven, maar we weten helaas niet van alles de naam... Het is in ieder geval een prachtig gebied om te lopen, we hebben een heerlijke middag gehad!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten